Tekirdağ’ın Çorlu ilçesinde ayakkabı tamirciliği yapan Münir Sabay, mesleğin makineye yenik düştüğünü ifade etti. Sabay, "Bir meslekte çırak yetişmezse o meslek ölmüştür.’’ dedi.
Unutulmaya yüz tutan meslekler arasında son demlerini yaşayan ayakkabı tamirciliğinin son ustalarından biri, mesleğe 1957 yılında çırak olarak başlayan Çorlulu Münir Sabay. Münir Sabay, 10 yaşındayken İstanbul Beyoğlu’nda çırak olarak mesleğe başlamış. Son 30 yıldır da Tekirdağ’ın Çorlu ilçesi Silahtar Ağa Mahallesi'nde, 15 metrekarelik dükkanında mesleğini icra etmeye çalışıyor.
‘’Bu meslekte elimizde bir raspa, bir çekiç kaldı’’ diyen Sabay, ‘’1971 yılında evlenirken eşime bir düğün ayakkabısı yaptım. Tam 7 sene giydi. Elle yapılan ayakkabılar çok sağlam olur. 3 yıl önce kendime yaptığım ayakkabıda en ufak bir çizik bile yok, hala giyiyorum. Hazır taban ayakkabılar bizim işleri öldürdü. Meslekte çırak yetişmiyor. Kimse çırak olarak bizim yanımızda çalışmıyor. 55 yıllık meslek hayatımda 1 çırak yetiştirdim O da tutunamadı, ayakkabı fabrikasında işe başladı. Bir meslekte çırak yetişmezse o meslek ölmüştür.’’ dedi.
Günde 2-3 kişinin ancak dükkana geldiğini belirten Sabay, ‘’Gelen müşterilere tamir, yapıştırma ve dikiş işleri yapıyoruz. Eskiden her şey elle yapılıyor ve sağlam oluyordu. Bizim meslek makineye yenik düştü.’’ ifadelerini kullandı.
CİHAN
Kaynak:
