'KEMAL BEY BAŞBAKAN OLSUN'

"CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu'nun eşi Sevim Kılıçdaroğlu, ekranlarda görünmeyi ve röportaj vermeyi pek sevmiyor. O, başarılı erkeğin arkasında duran kadın rolünü, göz önünde olmaktan daha çok seviyor.. Ancak uzun süren sessizliğini Sözcü gazetesi için bozdu Sevim Kılıçdaroğlu. Sözcü Gazetesi'nden Nil Soysal'a verdiği röportajda da önemli açıklamalarda bulundu."

İşte O Röportaj

"FANATİK FENERBAHÇELİYİM"

Fut­bol­la ara­nız iyi ga­li­ba?
Se­ve­rim fut­bo­lu. Fe­ner­bah­çe ta­raf­ta­rı­yım. Ke­mal de Fe­ner­bah­çe­li. Ço­cuk­lar Ga­la­ta­sa­ray­lı. Es­ki­den fa­na­tik­tim ama ar­tık fa­na­tik de­ği­lim. Maç var, ka­çır­ma­ya­lım fi­lan gi­bi bir der­di­miz yok. Öy­le bir va­kit de yok za­ten...

"SSK GÜNLERİNİ ÖZLÜYORUM"

Ke­mal Be­y'­in SSK gün­le­ri­ni öz­lü­yor mu­su­nuz?
Ta­bi­i öz­lü­yo­rum. Öz­le­me­mek müm­kün de­ğil. O za­man her şey ba­na gö­re da­ha an­lam­lıy­dı. Da­ha gü­zel­di. Ama bu sa­de­ce Ke­mal SSK'­da ol­du­ğu için de­ğil. O za­man ço­cuk­lar da kü­çük­tü. Hep bir ara­day­dık. Nor­mal bir dü­ze­ni­miz var­dı. Ke­mal o za­man da çok yo­ğun­du. Za­ten o hep yo­ğun ça­lı­şan bir in­san ol­du. Ben de bu tem­po­ya alış­tım as­lın­da. Bel­ki de bu yüz­den, si­ya­si ha­ya­tı çok da ya­dır­ga­ma­dım. Ko­lay uyum sağ­la­dım.

"HAYATIMIZ ÇOK DEĞİŞTİ!"

CHP Ge­nel Baş­ka­nı ola­rak iki yıl bit­ti. Çok şey de­ğiş­ti mi ha­ya­tı­nız­da?
De­ğiş­ti tabi­i. De­ğiş­mez mi? Bu Ke­ma­l'­in 3'ün­cü dö­nem mil­let­ve­kil­li­ği. Ama bu dö­nem bi­raz da­ha fark­lı bi­zim açı­mız­dan...

"KEMAL BEY'LE GÖRÜŞ PROBLEMİMİZ YOK!.."

Ne gi­bi? Ar­tık es­ki­si ka­dar gö­re­mi­yor mu­su­nuz Ke­mal Be­y'­i?
(Gü­lü­yor bu so­ru­ya. Ne ya­lan söy­le­ye­yim, ben de gü­lü­yo­rum. So­ru­ya de­ğil Se­vim Ha­nı­m'­ın ya­nı­tı­na. İn­ce bir mi­zah an­la­yı­şı var...)

Gö­rü­yo­rum as­lın­da. Her gün gö­rü­yo­rum Ke­ma­l'­i. Ya­ni 'gö­rü­ş' prob­le­mi­miz yok.
Ke­mal sev­di­ği işi ya­pı­yor.

"KÜÇÜK KIZIM 'BABAMA OY VERMEYECEĞİM' DEDİ"

Ke­mal Be­y'­in si­ya­se­te gir­me­si­ne pek de sı­cak bak­ma­mış­tı­nız di­ye ha­tır­lı­yo­rum. Doğ­ru mu?
O ben de­ğil­dim, kü­çük kı­zım is­te­me­di hiç. Hat­ta ilk mil­let­ve­ki­li se­çil­di­ği za­man; "An­ne­" de­di. "Ben çok ra­hat­sız olu­rum. Ben ba­ba­ma oyu­mu ver­me­ye­ce­ğim." De­dim ki "Kı­zım ba­ban bu iş­le uğ­raş­ma­yı se­vi­yor. Tür­ki­ye­'de kaç ki­şi sev­di­ği işi ya­pı­yor. Bir de böy­le dü­şün. He­men ka­rar ver­me­". Onun üze­ri­ne ik­na ol­du. On­dan son­ra Ke­mal Ge­nel Baş­kan ol­du­ğun­da da ar­tık alış­mış­tı, so­run ol­ma­dı.

"SİNİR BOZACAK KADAR SAKİN BİRİ"

Hiç en­di­şe­len­di­ği­niz ol­mu­yor mu Ke­mal Bey için? Çok ça­lı­şı­yor, ya da Mec­lis kür­sü­sün­de si­nir­le­ne­cek, tan­si­yo­nu çı­ka­cak fi­lan di­ye...
Ke­mal, be­nim ha­yat­ta ta­nı­dı­ğım en sa­kin in­san­dır. Hat­ta si­nir bo­za­cak ka­dar sa­kin bir adam. O ka­dar sa­kin ki; bu si­ze de yan­sı­yor. Ama olum­suz yön­de. Di­ye­lim ki bir şe­ye si­nir­le­ni­yor­su­nuz. Onun sa­kin­li­ği yü­zün­den ye­te­rin­ce ba­ğı­rıp ça­ğı­ra­mı­yor­su­nuz. De­şarj ola­mı­yor­su­nuz. Açık­ça­sı ba­zen Ke­ma­l'­in sa­kin­li­ği­ne ta­ham­mül ede­mi­yo­rum.

"GÜNE GAZETE OKUYARAK BAŞLIYOR"

Ev­de­ki Ke­mal Bey ile si­ya­set­te­ki Ke­mal Bey ara­sın­da fark yok mu?
Yok as­lın­da. De­dim ya çok sa­kin bir in­san Ke­mal. Ev­de de si­ya­set­te de. Siz hiç gör­dü­nüz mü si­nir­len­di­ği­ni? Ben gör­me­dim. En ha­ra­ret­li tar­tış­ma­lar­da bi­le sa­kin sa­kin ce­vap ve­ri­yor. Ça­lış­ma­yı çok se­vi­yor. Bu ev ha­ya­tı­na da yan­sı­yor. Sa­bah­la­rı çok er­ken kal­kı­yor. İlk ön­ce ga­ze­te­le­ri oku­yor. Son­ra in­ter­net­te gün­de­mi ta­kip edi­yor. Ya­ni gü­ne ev­de de ça­lı­şa­rak baş­lı­yor.

"NORMAL BİR YAŞANTIMIZ KALMADI"

Bir­lik­te va­kit ge­çi­re­bi­li­yor mu­su­nuz pe­ki?
Şöy­le söy­le­ye­yim: Çok nor­mal bir ya­şan­tı­mız yok. Ama çok anor­mal bir ya­şan­tı­mız da yok. Ta­bi­i ki es­ki­den bir­lik­te çok da­ha faz­la şey ya­par­dık. Si­ne­ma, ti­yat­ro ya da dı­şa­rı­da bir­lik­te ye­mek ye­mek gi­bi. Şim­di bun­lar kal­ma­dı ha­ya­tı­mız­da. Ama ben yi­ne çı­kı­yo­rum, tek ba­şı­ma ge­zi­yo­rum. Ya­ni nor­mal ha­ya­tı­mı sür­dü­rü­yo­rum. Mi­ni­bü­se de bi­ni­yo­rum. Oto­bü­se de bi­ni­yo­rum. Mar­ke­te de gi­di­yo­rum. Ba­zen ca­nım çok sık­kın­sa, gi­dip bir ka­fe­de otu­rup, ge­le­ni ge­çe­ni sey­re­di­yo­rum.

"KEMAL BEY BAŞBAKAN OLMALI!.."

Mi­ni­büs­te, ya da oto­büs­te ta­nı­yor mu in­san­lar si­zi?
Ta­nı­yan da, ta­nı­ma­yan da olu­yor. Ama ta­nı­yıp da, mi­ni­bü­se bin­dim di­ye hiç kim­se şa­şır­mı­yor. Her­kes nor­mal kar­şı­lı­yor. Ya da ben öy­le his­se­di­yo­rum.

Ke­mal Be­y'­in baş­ba­kan ola­ca­ğı­na ina­nı­yor mu­su­nuz?
Ol­ma­lı di­ye dü­şü­nü­yo­rum. CHP de öy­le dü­şü­nü­yor za­ten. Yıl­lar­dır mu­ha­le­fet­te ka­lan bir par­ti ola­rak amaç bu ol­ma­lı. Tür­ki­ye­'nin de bu­na ih­ti­ya­cı var.