FRANSIZ VE ALMAN ŞİRKETLERİ
Eskisi kadar olmasa da karşılaşırız dostlarımızla.. Bir dost-Akraba ziyaretinde Engin'i Elifi sordular. Bende Engin'in bir Alman Firmasında Elif'in ise bir organizasyon şirketinde çalıştığını söyledim.
Nurdan'a ne iş yaptığını sorduğumda bir Fransız şirketinde çalıştığını anlattı. Artık ticaretle uğraşmadığını, daha doğrusu uğraşamadığını söyledi. Sonra podyumdaki mankenlere taş çıkaracak iki yıl önce üniversiteyi bitirmiş, zarif yapılı Gökçe göründü oturma salonunun girişinde. Kim olduğunu sorunca Nuran'ın kızı olduğu bildirdiler. Ne işle uğraşıyor diye sorduğumda İNG bankta çalıştığını söylediler. Zaten ben de böyle bir cevap bekliyordum... Bir anda tarihi düşündüm, Fransızların Hatay konusunda Dersim'i kışkırtarak dikkatleri Hatay'dan uzaklaştırmak için yaptıkları. Bölücüler ile kol kola olan Madam ve daha birçok çirkin emelleri geldi gözümün önüne Fransızların... Kafamda yorumlamaya çalıştım, Almanlar için koca imparatorluğu nasıl feda ettiğimizi... Neden bunlar yapıldı, kendi ülkemizde misafir ve ırgat olmamız için mi? diye sorgulamaya çalıştım... Bankalarımızın yabancıların eline geçtiği, paramıza bile bizim sahip çıkamadığımızı düşündüm... Tekstilimizin kota uygulamasıyla nasıl boğazının sıkıldığı, sanayi tesislerimizin yabancılara peşkeş çekildiğini algılamaya çalıştım ve bunların nedenlerini kendimce sorgulamak istedim.
Almanya'ya, Fransa'ya 60 yıllarda çalışmak için giden işçilerimizin yerine o ülkelerden bize gelen patronları, işverenleri ve her tarafın yabancı afişlerle dolduğunu gözlerimin önüne getirdim..
Bunlara çok üzüldüm ama sevindiğim bir konu gözümün önüne geldi. 80 yaşındaki Niyazi Albayın dini bayramlar için 70’li yıllarda Sümerbank Kumaşından diktirdiği takım elbisesine takıldı gözüm. Ne şirketimiz, ne üretim tesisimiz, nede çocuklarımızın çalışacağı milli bir işyerimiz kalmamıştı yerli malımız olarak.
Yerli malımız olarak, hayali Ergenekon Davası'nda çağrılmayı bekleyen Niyazi Albayın sırtındaki Sümerbank kumaşından dikilmiş elbisesi kalmıştı sadece..